Diversiteit. Een woord dat bij sommigen al aversie begint op te roepen. Of stress, angst en andere sterke reacties. Anderen zien dan weer heel wat onbenutte kansen en een onontgonnen potentieel. Het is ondertussen meer dan 50 jaar geleden dat België op eigen bodem in contact kwam met migratie. Veel cultuurhuizen en lokale besturen leverden al heel wat inspanningen, en toch lijken we soms nog steeds even ver te staan. En de demografische cijfers geven een heel ander plaatje dan wat we pakweg in de theaterzalen zien. Op papier hebben velen zich geëngageerd. In de praktijk zijn er veel vragen rond de uitvoering van het verhaal. Onder andere omdat blijkt dat niet iedereen de definitie op dezelfde manier begrijpt, omdat er te weinig ervaring is om ermee om te gaan en omdat de structuren waarin we leven gewoonweg diepgeworteld en genormaliseerd zijn, zonder dat we dit zelf beseffen.
Diversiteits- of inclusiebeleid bestaat traditioneel uit 4 P’s: programmering, publiek, partners en personeel. Hier en daar begint de programmering te veranderen, al was het maar dat er andere doelgroepen bereikt moeten worden. Wat vraagt het van de organisatie qua strategie en welke effecten kan je verwachten? En hoe werk je een duurzaam diversiteitsbeleid uit in jouw organisatie? Je komt het te weten in het kennissalon van publiq op 22 november in Sint-Jans-Molenbeek.
Meer info en inschrijvingen op publiq.be.
